به نقل از «فارس»

بهداشت و درمان تنها ۲۵ درصد در سلامت جوامع نقش دارد

تاریخ انتشار: ۱۱ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۰۵۲۷۲

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری فارس، حسین رضایی‌زاده اظهار کرد: آموزه‌های طب ایرانی مبتنی بر پیشگیری و ارتقاء سطح سلامت افراد با سبک زندگی سالم است و به عنوان یک پزشک باید بر روی حفظ سلامت و ارتقاء آن تمرکز کنیم؛ خصوصا متخصصان طب ایرانی باید به این نکته توجه بیشتری داشته باشند زیرا هدف غایی ما صرفا درمان‌های دارویی نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او با اشاره به برنامه‌های مختلفی که مرتبط با سبک زندگی در کشورهای دنیا در حال اجرا است به دهکده‌ها و مدرسه‌های سلامتی اشاره کرد که توسط سازمان جهانی بهداشت و بسیاری از نهادها و مراکز تحقیقاتی دنیا در حال توسعه است.

رضایی‌زاده موضوع سلامت و خصوصا آشپزی سالم و آشپزی طبی را مورد توجه مراکز بزرگ علمی تحقیقاتی دنیا دانست و عنوان کرد: یکی از مهمترین مراکز علمی دنیا با نام NCCIH (مرکز ملی طب مکمل و سلامت تلفیقی آمریکا ) است که چهار دوره برنامه استراتژیک در خصوص رفتارهای سلامتی و سبک زندگی نوشتند. همچنین آشپزخانه‌های سلامت و آشپزی طبی مورد توجه بسیاری از کشورها قرار دارد.

وی افزود: یکی دیگر از برنامه‌های موفقی که در دنیا وجود دارد برنامه‌های ۱۰ ساله اصلاح سبک زندگی ادغام یافته در نظام سلامت (Healthy People) آمریکا است که با هدف ارتقاء سطح سلامت مردم تدوین و اجرا می‌شود.

رضایی‌زاده با اشاره به اینکه از سه سال پیش دانشگاه هاروارد سندی را تحت عنوان راهنمای سلامتی منتشر می‌کند که مبتنی بر تدابیر حفظ الصحه است، گفت: در این سند تدابیر ورزش، خواب و غذا مورد توجه بیشتری قرار دارد و هر سه سال هم با همین شعار به روز رسانی می‌شود. همچنین مفهوم آشپزخانه سالم یا آشپزی سالم که به تدبیر منزل بازمی‌گردد مورد توجه زیادی قرار دارد به طوریکه بر روی تربیت سرآشپز سالم کار می‌شود.

او با بیان اینکه تا ۱۰ یا ۱۵ سال پیش از واژه اصلاح سبک زندگی استفاده می‌شد، اما مدتها است که از واژه پزشکی سبک زندگی استفاده می‌شود، خاطرنشان کرد: در حال حاضر پزشکی مبتنی بر لایف استایل یک تخصصی است و انجمن‌های ملی و بین‌المللی متعددی در کشورهای مختلف در این خصوص وجود دارد.

وی با اشاره به اهمیت مولفه‌های اجتماعی موثر بر سلامت، یادآور شد: کل حوزه درمان، دارو و فناوری پزشکی تنها ۲۵ درصد در سلامت جوامع نقش دارد و قسمت عمده آن به سبک زندگی مردم بازمی‌گردد و اینکه فرد کجا به دنیا آمده و کجا زندگی کرده و در کجا درس خوانده و اینکه چقدر احساس امنیت و آرامش و رفاه دارد، اینها عوامل اجتماعی موثر بر سلامت هستند که بسیار اهمیت دارند.

معاون توسعه سلامت دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت در پایان تصریح کرد: این مفاهیم که امروزه در دنیا مورد توجه قرار گرفته، پایه و اساس مکتب طب ایرانی نیز هست، اما متاسفانه در جامعه ما کمرنگ شده؛ استفاده از این آموزه‌ها و آموزش آن‌ها و ورود مجدد آنها به فرهنگ مردم امری بسیار ضروری است. ابتدا باید خودمان کم کم این آموزه‌ها را وارد سبک زندگی کنیم تا دیگران نیز به مرور رعایت کنند.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: طب ایرانی بهداشت و درمان سبک زندگی سالم مورد توجه طب ایرانی سبک زندگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۰۵۲۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا برنامه سلامت خانواده بهتر از پزشک خانواده است؟

اجرای برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع، از سال گذشته با ۵۹ شهر کلید خورد و در ادامه بر تعداد شهرهای تحت پوشش برنامه افزوده شد.

این برنامه که وزارت بهداشت اصرار زیادی بر اجرای آن دارد، تا حدود زیادی شبیه برنامه پزشک خانواده است که گفته می‌شود برنامه سلامت خانواده جایگزین آن شده است. اما، روند اجرای برنامه سلامت خانواده در شهرهایی که کلید خورده است، نشان می‌دهد که تفاوت چندانی با برنامه پزشک خانواده ندارد. با این تفاوت که تغییراتی در ترکیب تیم مراقب سلامت به وجود آمده است.

حسین فرشیدی، معاون بهداشت وزارت بهداشت، در دفاع از برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع؛ معتقد است که با توجه به اهمیت مراقبت‌های بهداشتی اولیه PHC و آثار ارزشمند آن، دولت سیزدهم و وزارت بهداشت به دنبال توسعه این مدل هستند و با توجه به عدم پوشش مناسب خدمات سلامت خانواده در سطح شهرها، طرح پزشک خانواده در شهرها برای ما اهمیت دارد و متأسفانه پزشکان ما کوریکولوم درسی مناسب در این زمینه با محتوای آموزشی لازم را نداشته‌اند. لذا بهتر است مراقبان سلامت را از کارشناسان حوزه پرستاری یا مامایی در مراکز شهری داشته باشیم که بعد از دو سال طرح، آن گونه که پزشکان برنامه‌ریزی می‌کنند، قصد خداحافظی و رفتن به دوره تخصص را نداشته باشند و چنین افرادی، مسئول پیگیری و درمان ساکنان شهرها خواهند بود و followup را در حوزه درمان نیز به عهده خواهند داشت.

وزارت بهداشت مدعی است که اساس برنامه سلامت خانواده، بر این نکته قرار گرفته که هر شهروند ایرانی یک مراقب سلامت و هر خانم ایرانی نیز یک مامای مراقب داشته باشد و هر شهروند و خانواده‌اش، علاوه بر مراقب سلامت سطح اول، یک پزشک خانواده نیز داشته باشند که در صورت نیاز ارجاع به وی انجام شود و در صورت نیاز به سطوح بالاتر ارجاع داده و پیگیری‌ها صورت می‌گیرد.

در این طرح، مراقب سلامت به عنوان رکن اصلی است که می‌تواند کارشناس بهداشت یا پرستاری باشد و باید یک کارشناس مامایی نیز در ازای هر بلوک ۳۰۰۰ نفره در نظر گرفته شود و رکن دیگر این برنامه، یک پزشک خانواده با حداقل مدرک پزشکی عمومی و گذراندن آموزش‌های لازم است و در مرکز جامع سلامت دندانپزشک، کارشناسان ناظر، کارشناس سلامت روان، کارشناس تغذیه و دیگر حرفه‌های مورد نیاز نیز حضور دارند.

در سطوح اولیه ارائه خدمات سلامت، پایگاه‌های سلامت خانواده را خواهیم داشت و سپس با ظرفیت ۴ بلوک از چنین زیرمجموعه‌هایی؛ مرکز خدمات جامعه سلامت را داریم که در آن خدمات تجمیع می‌شوند و تعداد ۴۰ تا ۸۰ هزار نفر را پوشش می‌دهند و در این سطح کارشناسان بهداشت محیط، بهداشت حرفه‌ای و مدیریت سلامت هم جزو برنامه هستند.

منتقدان چه می‌گویند

محمدجواد کبیر، عضو شورای آینده‌نگاری، نظریه‌پردازی و رصد کلان سلامت، با عنوان این مطلب که حدود ۶۳ درصد بیمه شدگان کشور تحت پوشش تأمین اجتماعی هستند، گفت: اجرای یکپارچه این طرح به نظر می‌رسد که قابل تحقق نباشد زیرا بیمه شدگان همگانی بیمه سلامت به خوبی قابل پوشش هستند، اما بیمه تأمین اجتماعی تکلیفش روشن نیست.

وی افزود: اگر به نظام ارائه خدمت در PHC توجه کنیم، به نقش عوامل محیطی مانند سالم‌سازی آب و…، نیز پرداخته می‌شد که در شهرها قابلیت اجرا ندارد. همچنین اگر بخواهیم بر خانواده متمرکز شویم؛ باید در شهرها به اختیارات و خواسته‌های مردم هم با توجه به گستردگی انتخاب‌های آنان در مقایسه با روستا توجه کنیم.

امیدوار رضایی، عضو پیوسته فرهنگستان و عضو شورای آینده‌نگاری نیز گفت: در نظام جمهوری اسلامی باید همه اقدامات و برنامه‌ها بر اساس سیاست‌های کلی نظام باشد و از ابلاغ سیاست‌های کلی سلامت ۱۰ سال می‌گذرد و در مجمع تشخیص مصلحت روی آن کار شده و در بند ۷ این سیاست‌های کلی آمده است که قانون به صورت مصوبات مجلس یا لوایح وزارتی باید زیربنای اصلی هر برنامه‌ای باشد که تاکنون در برنامه سلامت خانواده این نکته دیده نشده است.

حسین ملک افضلی، عضو پیوسته فرهنگستان و عضو شورای آینده‌نگاری، نظریه‌پردازی و رصد کلان سلامت گفت: باید در شهرها با توجه به سطح بالای تحصیلات مردم، برنامه را به جای مراقب محور بودن، در قالب پزشک محور بودن طراحی کنیم؛ زیرا پزشکان جایگاه والایی برای جلب اعتماد مردم در اجرای این برنامه دارند و مراقبان سلامت زیر نظر پزشکان فعالیت کنند.

وی افزود: پیشنهاد بنده تکمیل کار کارشناسی با کمک خبرگان این عرصه و داشتن صبر لازم قبل از آغاز عجولانه برنامه فعلی است که منابع را به‌هدر خواهد داد و این برنامه قرار نیست تمام مشکلات حوزه سلامت یا PHC را حل کند و باید منابع مالی و انسانی آن تأمین شود و در نگاه حداکثری باید مشکلات انباشته PHC در سنوات گذشته را با کمک آن حل کرد.

فاطمه درخشانی، عضو پیوسته و عضو شورای آینده‌نگاری، نظریه‌پردازی و رصد کلان سلامت در بیان دیدگاه خود گفت: در این طرح به بحث پرداخت بیمه‌ها در مقایسه با دوره‌های گذشته که پزشک خانواده را اجرا می‌کردیم، کمتر توجه شده است.

وی افزود: در اجرای طرح پزشک خانواده در تجربه‌ای که ما داشتیم، مردم به پزشک عمومی اعتماد کافی نداشتند. اکنون که قرار است مراقب سلامت با مدرک کارشناسی، مسئولیت این برنامه را داشته باشد، باید ببینیم اعتماد مردم تا چه حد است.

منبع: خبرگزاری ایسنا